تأثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی بر انگیزش تحصیلی و سازگاری تحصیلی دانش‌آموزان دوره متوسطه

هدف این پژوهش تعیین تأثیر آموزش مهارت­های ارتباطی بر انگیزش تحصیلی و سازگاری تحصیلی دانش‌آموزان دوره متوسطه بود. روش پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه مدارس شهر ایلخچی می­باشند که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل بودند. نمونه شامل 52 دانش­آموز بود که به روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (25 نفر) و گروه کنترل (27 نفر) گمارده شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسشنامه سازگاری تحصیلی و انگیزش تحصیلی بود که تمام آزمودنی­ها در مرحله پیش­آزمون آن را تکمیل کردند، سپس برنامه آموزش مهارت­های ارتباطی برای گروه آزمایش در هشت جلسه اجرا شد و در نهایت، پس­آزمون از تمام گروه­های گروه آزمایش و کنترل گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت­های ارتباطی بر انگیزش تحصیلی و سازگاری تحصیلی دانش‌آموزان دوره متوسطه تأثیر دارد. در واقع آموزش مهارت­های ارتباطی باعث افزایش انگیزش درونی، انگیزش بیرونی و سازگاری تحصیلی شده و میزان بی­انگیزشی را در دانش‌آموزان کاهش می­دهد.